زیر سقف طلبه

زیر سقف طلبه

خدایا آن گونه زنده ام بدار که نشکند دلی از زنده بودنم وآن گونه ام بمیران کسی به وجد نیاید از نبودنم


دوست دارم از خونه طلبه ها براتون بنویسم
از چیزای جالبی که شاید تو خونه هر کسی نباشه

مثل نوشته های جالب رو یخچالِ شون

مثل جشن گرفتن های عید غدیر ِِ شون

و و و وخیلی چیزای دیگه که الان یادم نیس ولی زیر سقف طلبه خیلی اتفاق های جالبی رخ میده...




ویژه خواهران.ورود آقایان ممنوع!
نظرات آقایون تایید نمیشه

۴ مطلب در اسفند ۱۳۹۵ ثبت شده است

تو خونه ما،جشن تولد خیلی مهم تلقی نمیشه ولی تولد هارو هم خانوادگی جشن می گیریم.ولی تولد ائمه و حضرت رسول رو هرسال جشن میگیرم

به نظر اهالی زیر سقف طلبه،همون طور که محرم باید زنده بمونه و هرسال هیئات روضه برگزار شه،همون طور و با همان اهمیت باید اعیاد مذهبی رو جشن گرفت

جشن های ما خیلی هزینه بر نیستن،و همیشه با همون وسایل تزئینی خونه رو تزئین میکنیم و هر از گاهی که حاجی پول داشت شب یه جعبه شیرینی میگیره و تشریف میاد خونه

اگه عید غدیر به گوش همه رسیده بود و بهش اهمیت داده میشد هیچ وقت جریان کوچه اتفاق نمی افتاد،هیچ سری بالای نیزه نمی رفت،و هیچ خواهری نظاره گر گودال خونین نبود

می‌دونستید که تمام اتفاق روز غدیر بیان جمله من کنت مولاه نیست؟ می‌دون

ستید که پیامبر در روز غدیر خطبه بلند و مهمی قرائت کردند؟

و این یک جمله از آن خطبه است: «پس باید این خبر (واقعه غدیر خم) را هر حاضری به غائب و هر پدری به فرزندش برساند، تا روز قیامت»

پدران وظیفه دارند که واقعه غدیر و خطبه غدیر را به فرزندانشان آموزش دهند و این یک وظیفه مهم است. روز عید غدیر باید فرصتی هم بگذاریم و خطبه غدیر را بخوانیم و تکه‌هایی از آن را به فرزندان‌مان بیاموزیم. این جزو وظایف پدران شیعه است!


اَلحمدُ لِلهِ الّذی جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسّکینَ بِولایةِ اَمیرِالمؤمنینَ و الائمةِ المَعصومینَ علیهم السلام

ماهی قرمز
۲۳ اسفند ۹۵ ، ۱۳:۱۴ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

 


اگه پایین باشی و چسبیده باشی به زمین هر کی یه سنگ کوچولو هم بهت بزنه بهت میخوره (بر میخوره). 

برو بالا ، اینقدر بالا باش که سنگ و تیر و رگبار هیچکس بهت نخوره (بر نخوره)..

ماهی قرمز
۲۲ اسفند ۹۵ ، ۱۹:۳۷ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

طلبگی یعنی سربازی امام عصر به معنای واقعی کلمه و همسر طلبه بودن، یعنی همسر یه سرباز پا به رکاب.

آقای پناهیان می گفت: "همسر طلبه  وقتی عبای شوهرش رو می شوره، باید فکر کنه که پرچم اسلام رو شسته و بهش خدمت کرده. این نگاه به درد زندگی با طلبه می خوره"

تو زندگی با طلبه، شاید سه سال، یه مانتو هم نتونی بخری!

شاید چند سال یه لباس مجلسی هم نخری!باید تو چند تا مجلس یه لباس بپوشی.

قید خرید طلا و زیور آلات رو بزنی و ...

باید حواست باشه که مردم (متاسفانه) دینشون رو از تو میگیرن، پس باید حواست باشه که شبیه ترین رفتار رو به حضرت زهرا(س) داشته باشی. (مخصوصا توی مجالس) 

باید حواست به اقتدار شوهرت بیشتر از همه زنها باشه. باید شوهر داریت فاطمی باشه،بیشتر از همه

زندگی با طلبه سخته! بخاطر این رعایت ها، خیلی سخته اما خیلی خیلی شیرینه وقتی معنای زندگی با طلبه رو بفهمی و سعی کنی رعایت کنی، اونوقت جایی که کم آوردی آقا قشنگ جبران می کنه یه جاهایی که سرباز خلاف نظر مولاش رفتار کرد و تو دلت گرفت، سر می کنی بالا و می گی آقا! دلم از رفتار سربازت گرفت! دلمو صاف کن...

بعد اونقدر قشنگ آقا دست می ذاره به دلت و دلت می شه سرشار از عشق سرباز

اونقدر قشنگ آقا دل می بره از بچه هات که نکنه غصه ی بچه ها هم آوار شه رو سرت!

آخه تو هم داری دوشادوش سربازش ، خدمت می کنی.اونقدر آقا بزرگت می کنه که بزرگترهاتم میان از تو مشورت میگیرن!

زندگیت می شه سرشار از یاد و نام و ذکر آقا و مگه میشه اینقدر به یاد آقا باشی و آقا به یادت نباشه زندگی یه طلبه، زندگی یه سربازه!

یه سرباز که فرمانده،اشراف دائم داره بهش!

در اشراف کامل امام عصر به نظرت غمی میمونه؟

فقط باید حواسمون به نگاه آقا باشه. همین

ماهی قرمز
۱۹ اسفند ۹۵ ، ۱۷:۳۲ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

مردها، این پسرکوچولوهای ریش‌دار

هیچ‌وقت موجودات پیچیده‌ای نبوده‌اند

پیچیده‌ترین‌شان نهایتا سیگار می‌کشند و می‌نویسند یا رییس‌جمهور می‌شوند

اما زن که نمی‌شوند…

مردها موجودات قدرتمندی هستند

هرچقدر محکم در آغوش بگیری‌شان اذیت یا تمام نمی‌شوند

زورشان به در کنسروها، وزنه های سنگین

و غُرغرهای زنانه خوب می‌رسد

تازه پارک دوبل‌شان هم از ما بهتر است…

مردها پسربچه هایی قوی‌اند اما نه آن‌قدر قوی که بی‌توجهی را تاب بیاورند!

نه آن‌قدر قوی که بدون «دوستت دارم»های زنی شب راحت بخوابند!

نه آن‌قدر قوی که خیال فردای بچه‌ها از پای درشان نیاورد! 

نه آن‌قدر قوی که زحمت نان پیرشان نکند!

مردها پسربچه‌هایی قوی‌اند که اگر در آغوش‌شان نگیری و ساعت‌ها پای پرحرفی‌های پسرکوچولوی درون‌شان ننشینی ترک می‌خورند و آن‌قدر مغرورند که اگر این ترک هزاربار هم تمام‌شان کند، آخ نگویند... فقط بمیرند!

آن‌هم طوری که آب از آب تکان نخورد و مثل همیشه از سرکار برگردند و شام بخورند…

فقط پسرکوچولوی سربه‌هوای درون‌شان را می‌برند گوشه‌ای از وجودشان دفن می‌کنند و باقی عمر را جلوی تلویزیون پشت میز اداره یا دخل مغازه در حسرتش می‌نشینند.

هوای «پسرکوچولوهای ریش‌دار» زندگی‌مان را داشته باشیم

آن‌ها راه زیادی را از پسربچگی‌شان آمده‌اند تا مرد رویاهای ما باشند.

دنیا بدون «دوستت دارم» با صدایی مردانه جای ناامن و ترسناکی ست…

دنیا بدون صاحبان کفش‌های ۴۲ و بزرگ‌تر ردپای خوشبختی را کم دارد …

ماهی قرمز
۱۵ اسفند ۹۵ ، ۱۳:۰۴ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر